انتخاب رله ی مناسب برای بهبود احتمال خطای سمبل در شبکه های مخابرات مشارکتی مبتنی بر ایده ی کدگذاری شبکه

در این پایان نامه، مسئله ی انتخاب یک یا دو رله در شبکه های رله ی دو طرفه و مبتنی بر کدگذاری شبکه بررسی شده است. هدف تعیین رله ی مناسب و تخصیص توان بهینه به منظور بهبود احتمال خطای بیت است. در بخش اول، روشی کارآمد جهت انتخاب یک رله در شبکه های رله ی دو طرفه ارائه می شود. در این روش، دو گره منبع تاثیر مهمی در انتخاب بهترین گره رله دارند. یکی از گره های رله را که کمترین احتمال خطای بیت را فراهم کند انتخاب می کنند. گره رله ی انتخاب شده برای مشارکت بین دو گره منبع استفاده می شود. کران های بالا و پایین دقیق مربوط به نسبت سیگنال به نویز و احتمال خطای بیت بررسی و تحلیل می شوند. سپس برای بهبود عملکرد شبکه، تخصیص توان بهینه بین منابع و گره رله در نظر گرفته می شود. نتایج حاصل از تئوری و شبیه سازی نشانگر عملکرد بهتر تخصیص توان بهینه نسبت به تخصیص توان مساوی می باشند. هم چنین در این بخش، عملکرد راهبرد های مختلف رله کردن بررسی و تحلیل می شوند. در بخش دوم، حالتی را در نظر می گیریم که امکان انتخاب دو رله بین منابع وجود داشته باشد. در این قسمت از بررسی ها، تاثیر یکی از فرستنده ها در انتخاب رله در نظر گرفته می شود. کدگذاری فضا-زمان الموتی و کدگذاری شبکه با هم ترکیب می شوند. نتایج به دست آمده نشان می دهند که انتخاب دو رله نسبت به انتخاب یک رله، احتمال خطای بیت را تا حد زیادی کاهش می دهد. تخصیص توان بین رله های انتخاب شده و فرستنده ها در نظر گرفته می شود که تخصیص توان مساوی بین فرستنده ها و رله های انتخاب شده بهترین نتیجه را در مورد احتمال خطای بیت نشان می دهد.